“Hoor je die vogel?”, vraagt Mirjam. “Dat is de bosrietzanger. Hij imiteert andere vogels in zijn zang.” Het is een warme dag in mei en we lopen over het wandelpad aan de noordkant van de waterplas in Marumerlage. Links van ons zien we de plas, waar het wemelt van de vogels. “Prachtig toch?”, glimlacht Mirjam.

Groter leefgebied

Mirjam wijst naar het weiland rechts van ons, dat licht hellend omhoog loopt. “Dit stuk hoge grond van 59 hectare hebben we pasgeleden gekocht. Het hoort bij het Natuur Netwerk Nederland, net als Marumerlage. Wij gaan hier het kleinschalige landschap weer terugbrengen. Zo wordt het leefgebied van de dieren en planten in Marumerlage groter en gevarieerder. En dat zorgt voor gezonde populaties.”

Sloot mag dicht

Tussen het pad en de nieuwe grond ligt een diepe sloot. “We onderzoeken of we die sloot kunnen dempen”, zegt Mirjam. “De sloot voert water af. Dat was nodig voor de boer, zodat hij het land kon bewerken. Als we de sloot dichtmaken, kan regenwater geleidelijk in de grond wegzakken. Zo houden we meer water vast in de bodem.”  

Dit heeft ook positieve gevolgen voor het bestaande natuurgebied, denkt Mirjam: “We verwachten dat er grondwater omhoog gaat komen in de lagere delen van het gebied. Dat zorgt voor drassig land, waar bloemsoorten als de dotterbloem en de zegge het goed doen. We onderzoeken op dit moment hoe we dit voor elkaar kunnen krijgen.”

Geel van de boterbloemen

De aangekochte weilanden zien geel van de boterbloemen. “Het land is al redelijk kruidenrijk”, zegt Mirjam. “Maar we gaan straks nog meer bloemen zien. En daar komen weer meer vlinders en andere insecten op af. Wie weet hoor je ook af en toe de roep van een patrijs.”

Houtsingels zorgen voor afwisseling

Terwijl we lopen zien we vooral veel open grasland. Maar dat gaat veranderen. “We willen meer dan 1440 meter aan houtsingels aanplanten”, zegt Mirjam. “Zo ontstaan er kleine stukjes grasland, van elkaar gescheiden door houtsingels met elzen, eiken en verschillende bessenstruiken. Die afwisseling maakt deze wandeling nog mooier. We kijken ook hoe we die beleving nog meer kunnen versterken, bijvoorbeeld door nieuwe wandelpaden aan te leggen.”  

De afwisseling maakt het gebied ook aantrekkelijk voor dieren en planten. Mirjam wijst naar een vlinder. “Bepaalde soorten vlinders, zoals het oranjetipje, zoeken hun voedsel in bloemrijke graslanden, maar zetten hun eitjes af in omliggende bosjes en houtsingels. En de mannetjes gebruiken de houtsingels als lijn om langs te vliegen op zoek naar vrouwtjes. Hooiland en houtsingels: dat heb je hier straks allemaal.” 

Nog mooier

Terug op de parkeerplaats concludeert Mirjam: “De plannen zijn nog niet definitief. En over de planning valt op dit moment weinig te zeggen. Maar één ding is zeker: het gebied wordt straks nóg gevarieerder. Niet alleen voor planten en dieren, maar ook voor wandelaars!”