Fascinatie voor landschappen
Dorien is gefascineerd door landschappen. “Het is overal zo anders! Ik heb gefietst door onder andere Kazachstan, en dat is zo anders dan Groningen. Die verschillen boeien me. En het zet me aan het denken: wat maakt ons Groningse landschap nou echt Gronings?”
Aan dat Groningse landschap werkte ze eerder al als projectmedewerker bij de provincie. Na die functie ging ze andere dingen doen: ze maakte een lange fietstocht door Azië en werkte als projectleider duurzaamheid. Maar nu is ze terug bij dat landschap. “Ik werk hier aan gebieden waar mensen dagelijks lopen, fietsen of werken. Dat vind ik bijzonder.”
Duurzaamheid en wateropgave
De grote wateropgave in het Zuidelijk Westerkwartier sluit aan bij Doriens interesse in duurzaamheid. “Tijdens mijn fietsreis dacht ik vaak: wat doen we eigenlijk met onze aarde? Hoe gaan we er op een goede manier mee om? Daar wil ik me graag voor inzetten. In het Zuidelijk Westerkwartier komen veel duurzaamheidselementen samen. Hier werken we aan het Natuurnetwerk Nederland, waterkwantiteit en -kwaliteit en nemen we ook recreatie mee. En tegelijkertijd houden we het unieke landschap in acht.”
Belevingswereld van omwonenden
Uit haar studie Sociale Geografie en Planologie nam Dorien een belangrijk inzicht mee: “De belevingswereld van bewoners verschilt soms enorm van die van uitvoerders. In een onderzoek tijdens mijn studie bepaalden onderzoekers wat het belangrijkste gebouw was in een Gronings dorp: een monumentaal gebouw. Maar bewoners zelf noemden de snackbar!
Dit inzicht neem ik mee naar Prolander. We kunnen wel theoretisch tot besluiten komen over een gebied, maar klopt dat met hoe mensen dat gebied beleven? Daar moet je rekening mee houden in je communicatie.”
Samen stappen zetten
Wat haar opvalt aan Prolander? “Mensen werken hier met echte liefde voor het gebied. Laatst waren we op veldbezoek en zag ik collega’s met z’n allen gebogen staan over een plantje: dat zegt genoeg. Ik kijk ernaar uit om samen stappen te zetten. En om straks door het gebied te fietsen en te zien: hier hebben we iets bereikt.”